-
1 disarm
[dɪs'ɑːm] 1. vt ( lit, fig) 2. vi* * *1) (to take away weapons from: He crept up from behind and managed to disarm the gunman.) rozbrajać2) (to get rid of weapons of war: Not until peace was made did the victors consider it safe to disarm.) rozbrajać się3) (to make less hostile; to charm.) rozbrajać•- disarming
- disarmingly -
2 разоружиться
См. также в других словарях:
rozbrajać się – rozbroić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać się broni, uzbrojenia; ograniczać lub likwidować siły zbrojne; demilitaryzować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oddziały partyzanckie rozbroiły się. Państwo rozbraja się.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbroić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozbrajać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… … Słownik języka polskiego
rozbrajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbrajaćam, rozbrajaća, rozbrajaćają, rozbrajaćany {{/stl 8}}– rozbroić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozbrajaćbroję, rozbrajaćbroi, rozbrajaćbrój, rozbrajaćbrojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
